6e EU-richtlijn motorrijtuigverzekeringen is een feit - wat houdt dit in?

De vernieuwde EU-richtlijn motorrijtuigverzekeringen is 2 december door de Europese Commissie gepubliceerd en 20 dagen later - op 22 december 2021 - in werking getreden. Wat houdt dit in?

De richtlijn is tegenwoordig de basis voor de Nederlandse Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (WAM) en daarmee belangrijk voor iedereen die met autoverzekeringen te maken heeft, en vooral voor degenen die betrokken zijn bij de afwikkeling van schades in het verkeer.

Inmiddels zijn er diverse onderdelen die zeker interessant zijn voor de acceptatiekant van deze verzekeringen. Van belang is dat zo’n richtlijn geen rechtstreekste werking heeft; het is nu aan de lidstaten om hun wetgeving erop aan te passen, wat binnen twee jaar na het in werking treden van de EU-richtlijnen moet gebeuren.

Het prille begin

De eerste EU-richtlijn motorrijtuigverzekeringen verscheen bijna 50 jaar gelden, in 1972. Daarin werd met name de afschaffing van de grenscontrole op de aanwezigheid van een geldige WA- autoverzekering geregeld. Dat sloot overigens volledig aan bij het reeds bestaande groene kaart systeem, waar de bestaande groene kaart bureaus al een (garantie-)overeenkomst met elkaar hadden gesloten om genoemde afschaffing mede mogelijk te maken.

Een kort historisch overzicht

Het gaat veel te diep om alle eerdere richtlijnen nu in detail te behandelen; we volstaan met enkele grote mijlpalen. Rond 1980 verscheen de 2^e richtlijn, waarbij de positie en verplichtingen van Waarborgfondsen centraal stond en begin 1990 de 3^e richtlijn: een aantal mogelijke polis uitsluitingen mogen niet langer tegen benadeelden worden gehanteerd.

Vanaf 2000 krijgen we te maken met de 4^e wam-richtlijn die vooral is toegespitst op de situatie waar een bezoeker van een andere lidstaat dan waarin hij/zij woont slachtoffer wordt van een verkeersongeval, de zogenoemde ‘visitor protection regeling’.

De vijfde richtlijn uit 2007 is een bonte verzameling van allerlei l ‘losse eindjes’ en een grondige herziening van de minimaal verplicht te dekken verzekerde sommen W.A. Dan verschijnt er in 2009 nog een zogeheten ‘geconsolideerde versie’, waarmee alle voorgaande richtlijnwijzigingen in een document bijeen worden gebracht, zonder dat er inhoudelijke wijzigingen aan worden toegevoegd. Daarom tellen we deze versie eigenlijk niet mee in de opeenvolgende nummeringen en spreken we nu van richtlijn nummer zes.

Voorafgaande aan deze richtlijn

Ondanks een lange voorgeschiedenis blijven er niettemin nog genoeg zaken die verder geregeld kunnen/moeten worden om de algemene doelstellingen van de E.U. verder vorm te geven. In mei 2017 heeft de Europese Commissie hierover een publieke consultatie gehouden, waarop een paar duizend (!) reacties zijn binnengekomen. Dat heeft geleid tot een concreet voorstel met vier aandachtsgebieden in 2018.

Uiteindelijk zijn rondom negen punten nieuwe/aangepaste richtlijnbepalingen verschenen”

Het Europees Parlement heeft hierop gereageerd met eigen voorstellen en daarna is er in diverse groepen langdurig (politiek) overleg geweest dat pas in de zomer van 2021 heeft geleid tot een akkoord op hoofdlijnen tussen Commissie, Parlement en Lidstaten. Eerst na het fijn slijpen van de finale teksten en de vertalingen voor alle lidstaten kan dan uiteindelijk afgelopen maand de officiële publicatie in het EU-journaal plaatsvinden.

Nieuwe richtlijnen

Uiteindelijk zijn rondom de onderstaande negen punten nieuwe/aangepaste richtlijnbepalingen verschenen. In volgende artikelen zal De Vereende telkens enkele punten inhoudelijk bespreken. Zo heeft u na deze reeks een goed inzicht in wat er verandert met de nieuwe EU-richtlijn en wat dit betekent.

De negen punten zijn: