De consumenten vroegen in april 2022 hulp aan het in Zuid-Limburg gevestigde advieskantoor voor de aankoop van een woning in Duitsland. Na een kennismakingsgesprek besloot het stel twee leningen af te sluiten: een overbruggingslening van € 125.000 via een door het kantoor aangedragen partij en een hypothecaire lening van € 350.000 bij een Duitse bank.
Boete voor vertraagde levering
In mei 2022 deed de Duitse bank een rentevoorstel voor de hypotheek. Een maand later vond een gesprek plaats tussen de consumenten, het advieskantoor en de private financier. Hierin werd afgesproken dat de overbruggingslening zou worden verstrekt tegen een rente van 6 procent per jaar met een fee van € 5.000. De consumenten betaalden € 1.550 aan de adviseur.
In september van dat jaar tekende het tweetal het koopcontract voor het huis in Duitsland, met als leveringsdatum 1 november 2022. Eind oktober ondertekenden ze een bindende offerte voor een lening van € 345.000. De woning kon echter niet op de afgesproken datum werden geleverd, omdat het benodigde geld niet bij de notaris was. Uiteindelijk betaalde de notaris wel de koopprijs aan de verkopers, maar de consumenten moesten voor de vertraging wel een boete van € 5.000 betalen.
'Adviseur leverde gegevens niet op tijd aan'
De klanten dienden bij Kifid een klacht in tegen het advieskantoor en eisten in totaal € 66.800 terug. Zo wilden ze de € 5.000 van de boete terug. Daarnaast eisten ze € 7.800 terug die ze aan het kantoor hadden betaald, omdat er geen opdracht tot dienstverlening was en er geen duidelijke facturen waren. Ze vonden dat de adviseur geen goed advies had gegeven en dat het kantoor verantwoordelijk was voor de te late financiering. Verder claimden ze € 54.000 omdat de intermediair zogezegd had beloofd dat ze € 400 belastingteruggave per maand zouden krijgen, maar dit bleek slechts € 250 te zijn. Ten slotte wilden ze € 4.404,40 terug voor advocaatkosten.
Kantoor dient bezwaar te laat in
Het in Zuid-Limburgse advieskantoor voerde aan dat de klachten over de Duitse hypotheek niet door Kifid behandeld konden worden, maar dit bezwaar werd te laat ingediend. Het kantoor beweerde dat ze alleen als bemiddelaar en niet als adviseur optraden.
De commissie vond dat de adviseur geen fouten had gemaakt bij de overbruggingslening en niet verantwoordelijk was voor de vertraging en daarmee de boete van € 5.000. Wel moest de intermediair een deel van de bemiddelingskosten terugbetalen, omdat er geen duidelijke afspraken waren. De consumenten kregen € 750 terug.
De commissie vond ook dat het kantoor niet verantwoordelijk was voor de lagere belastingteruggave, bovendien was er geen bewijs dat het advieskantoor een belofte had gedaan. De consumenten kregen geen vergoeding voor advocaatkosten.
