In eerste instanties zijn de twee broers in deze Kifid-zaak van plan samen een woning te kopen. Daarvoor kloppen ze eind 2014 aan bij Het Hypotheekschap in Ermelo. In februari 2015 tekenen ze de overeenkomst van opdracht. De advieskosten die daarin worden genoemd bedragen € 2.750. In het jaar dat volgt verricht de adviseur onder andere een drietal adviesgesprekken en twee bezichtigingen. Ook vraagt de tussenpersoon een offerte aan bij BLG Wonen.
Niet samenwonen
Uiteindelijk zien de broers af van een gezamenlijke koop. De broer van de klager koopt een paar maanden later (in juli 2016) een eigen appartement, na advies en bemiddeling van Het Hypotheekschap. Hij voldoet daarvoor een factuur van € 2.750.
Later dat jaar, in november, koopt ook de eerste broer (de klager) een appartement. De adviseur is bij deze koop niet betrokken. De consument sluit online een hypotheek. Medio 2017 stuurt Het Hypotheekschap hem wel een factuur van € 2.500 met daarop vermeld de offerte die de adviseur heeft aangevraagd bij BLG.
Gemaakte kosten
Volgens Het Hypotheekschap is die factuur voor gemaakte kosten. De consument heeft de overeenkomst van opdracht tussentijds beëindigd. Maar volgens de klant is daarvan geen sprake. In de overeenkomst van opdracht zou sprake zijn van werkzaamheden tot de aankoop en financiering van één woning. Zijn broer heeft een appartement gekocht en de factuur voldaan. Op die factuur is verwezen naar de overeenkomst van opdracht van februari 2015. Het Hypotheekschap vindt echter dat het besluit van de broers om alleen een woning aan te kopen nieuwe werkzaamheden heeft meegebracht. De werkzaamheden inzake de aankoop en financiering van een gezamenlijke woning zijn niet voldaan.
Niets op papier
De Geschillencommissie constateert dat consument en adviseur verschillen van standpunt over de afspraken die zijn gemaakt nadat de eerste gezamenlijke aankoop van de twee broers stukliep. De adviseur stelt dat de klant en zijn broer ieder een eigen woning wilden kopen en dat partijen afspraken dat Het Hypotheekschap de advies- en bemiddelingswerkzaamheden daarvoor op zich zou nemen. De consument zegt echter enkel te hebben aangegeven contact op te nemen met de adviseurs als hij daar behoefte aan zou hebben.
De hypotheekadviseur levert onvoldoende bewijs voor de (mondelinge) afspraak, vindt Kifid. Er staat niets over op papier, en dat had een professioneel financieel dienstverlener wel moeten doen, aldus de Geschillencommissie. “Dit betekent dat niet kan worden aangenomen dat partijen een dergelijke afspraak zijn overeengekomen.”
Bevrijd van verplichtingen
Vervolgens buigt Kifid zich over de vraag of doordat de broer de factuur van € 2.750 heeft betaald, beide mannen hebben voldaan aan de afspraken in de overeenkomst van opdracht. Heeft de broer ook namens consument bevrijdend betaald? Ja, zegt de consument, mijn broer heeft namens ons beiden betaald en ik ben daardoor bevrijd van de verplichtingen uit die overeenkomst van opdracht.
De Geschillencommissie noemt dat een redelijke lezing. “Op de factuur wordt immers verwezen naar de overeenkomst van opdracht die de adviseur met zowel consument als broer heeft afgesloten, het factuurbedrag komt overeen en van een andere afspraak is niet gebleken.” De commissie beslist dat Het Hypotheekschap de factuur van € 2.500 moet intrekken.
