Deze bijdrage is afkomstig van Lisa Morsch van Schenkelveld Advocaten uit Alkmaar.

Wat is er gebeurd? De verzekerde sloot in september 2019 een ongevallen inzittendenverzekering/schadeverzekering inzittenden af bij Promovendum. Kort daarna overleed de verzekerde als gevolg van een ongeval. Promovendum wil niet uitkeren omdat de verzekering zou zijn geschorst vanwege een betalingsachterstand. Volgens Kifid moet Promovendum wel uitkeren.

Kifid: 'Promovendum maant niet op de juiste wijze aan’

In juni 2020 vroegen de nabestaanden om uitkering onder de verzekering vanwege het overlijden van verzekerde. De verzekeraar weigerde deze uitkering en stelde zich op het standpunt dat de verzekering per oktober 2019 was geschorst vanwege de betalingsachterstand. De verzekeraar beriep zich hierbij op artikel 5b van de verzekeringsvoorwaarden. Hierop dienden de nabestaanden een klacht in bij Kifid.

Zoals aangegeven baseerde de verzekeraar de weigering om uit te keren op artikel 5b van de verzekeringsvoorwaarden. In deze voorwaarden staat dat de verzekeraar de bevoegdheid heeft om de verzekering te schorsen als de premie niet tijdig wordt betaald. De commissie geeft in haar oordeel aan dat de wet aanvullende regels geeft waaraan een verzekeraar zich moet houden bij beëindiging of schorsing van de verzekering.
Zo staat er in artikel 7:934 van het Burgerlijk Wetboek: ‘Het niet nakomen van de verplichting tot betaling van de vervolgpremie kan eerst leiden tot beëindiging of schorsing van de verzekeringsovereenkomst of de dekking, nadat de schuldenaar na de vervaldag onder vermelding van de gevolgen van het uitblijven van betaling vruchteloos is aangemaand tot betaling binnen een termijn van 14 dagen, aanvangende de dag na de aanmaning.’ Uit lid 3 van datzelfde artikel blijkt dat het hier om semi-dwingend recht gaat. Dit betekent dat niet in het nadeel van de consument van dit artikel kan worden afgeweken. En dat betekent weer dat als niet op de wettelijk voorgeschreven wijze is aangemaand, de schorsing of beëindiging van de verzekering niet kan zijn ingetreden.

Vervolgens stelt de commissie vast dat de verzekeraar in deze zaak niet op de juiste wijze heeft aangemaand. Zo wordt er in alle communicatie naar de verzekerde toe steeds gesproken over opschorten in plaats van schorsen. De commissie oordeelt dat als gevolg hiervan de verzekeraar de dekking niet had mogen schorsen en de verzekering niet had mogen beëindigen. En dat er ten tijde van het overlijden van de verzekerde een geldige verzekering was. De verzekeraar moet dus uitkeren.

Opschorten vs. schorsen

De eisen die de wet stelt aan schorsing van de verzekering en als gevolg weigering van de dekking zijn streng. Is aan de eisen niet voldaan? Dan kan de schorsing niet intreden.

In deze zaak voldeed de verzekeraar op een aantal punten niet aan de wettelijke eisen. Zo sprak de verzekeraar in de aanmaning en betalingsherinnering steeds over opschorten. Opschorten is echter niet hetzelfde als schorsen. Opschorting is juridisch gezien een prikkel tot nakoming. Betaalt de verzekerde de achterstallige premie alsnog? Dan herleeft de verzekeringsdekking met terugwerkende kracht. Een schorsing gaat veel verder. Betaling van de achterstallige premie brengt dan mee dat de dekking – zonder terugwerkende kracht – pas weer ingaat op de dag nadat deze premie is betaald. Door in de aanmaningen en herinneringen over opschorten te spreken, is niet voldaan aan de wettelijke eisen van artikel 7:934 BW.

Ook het feit dat na de eerste aanmaning een betalingsregeling werd getroffen en dat de betalingsherinneringen die hierop volgden niet aan artikel 7:934 BW voldeden, werd de verzekeraar in deze zaak aangerekend.