Het stoffelijk overschot van de man is eind april 2020 in zijn voertuig aangetroffen dat vermoedelijk al in januari in een Drents kanaal terecht was gekomen. De verzekeraar nam de bergingskosten van het voertuig voor zijn rekening, maar weigerde een uitkering in verband met het overlijden van de man uit de ongevallenverzekering inzittenden en schadeverzekering inzittenden, die onderdeel zijn van de autoverzekering. Reden: een betalingsachterstand.

Steeds nieuwe datum royement

De verzekeraar beëindigde aanvankelijk de autoverzekering per 1 mei 2020 nadat de nabestaanden melding deden van het overlijden van de man. Zij verzochten om een uitkering vanwege het overlijden van de man. Ze kregen echter te horen dat sprake was van een betalingsachterstand – de premie is niet betaald in het voorjaar van 2020 als gevolg van het overlijden – waardoor de verzekering al eind maart is geroyeerd en het ongeval daarom geen gedekte schade was.

Man blijkt al in januari 2020 omgekomen

Toen de verzekeraar duidelijk werd dat de verzekerde zo goed als zeker al in januari 2020 is overleden als gevolg van een eenzijdig ongeval, werd de betalingsachterstand uit het najaar van 2019 als argument aangevoerd om niet te hoeven uitkeren. De verzekerde had destijds een betalingsregeling getroffen, die niet zou zijn nagekomen. De verzekering was daarom volgens de verzekeraar al per 1 oktober 2019 geschorst. De premie voor oktober was niet afgeschreven; die van november en december 2020 overigens wel. De nabestaanden waren het oneens met de verzekeraar dat niet werd uitgekeerd en stapten naar de geschillencommissie van Kifid.

Is verzekering rechtsgeldig geschorst?

Die boog zich over de vraag of de verzekeraar de verzekering rechtsgeldig heeft geschorst en daarom geen uitkering verschuldigd is. Voor de beantwoording van deze vraag heeft de commissie getoetst of de aanmaning tot betaling van de premie voldoet aan de wettelijke eisen en de verzekering dus geschorst mocht worden. Dat laatste blijkt niet het geval. Kort gezegd komt het erop neer dat een verzekeraar een verzekering mag beëindigen of schorsen wanneer de premie niet wordt betaald. Echter, moet wel volgens de wettelijk voorgeschreven wijze worden aangemaand.

Aanmaning voldoet niet aan wettelijke eisen

Daar ging Promovendum in de fout. Onder meer moet worden gewezen op de consequenties van het niet betalen van premie. Dat deed de verzekeraar wel door aan te geven dat de sanctie van niet betalen is dat de verzekering wordt opgeschort. “Dat is niet hetzelfde als schorsen. Bij een opschortingssanctie gaat het om een prikkel tot nakoming. Indien de verzekerde alsnog de achterstallige premie betaalt, herleeft de verzekeringsdekking met terugwerkende kracht.”

Schorsingsactie gaat veel verder

De schorsingssanctie gaat volgens de commissie veel verder. “Betaling van de achterstallige premie brengt dan mee dat de dekking – zonder terugwerkende kracht – pas weer ingaat de dag nadat deze premie betaald is. In de brief is de sanctie die uiteindelijk is toegepast dus niet genoemd.” Bovendien wijst de commissie erop dat een betalingsregeling is getroffen met de man. “Waarmee een uitsteltermijn is gegeven."

Verzekeraar had opnieuw moeten aanmanen

Het juridische gevolg daarvan is, zo legt de commissie uit, dat bij niet-nakoming door de verzekerde, de verzekeraar opnieuw een aanmaningsbrief moet sturen die voldoet aan de wettelijke eisen. "Niet is gebleken dat de verzekeraar aan deze verplichting heeft voldaan. Omdat de verzekeraar de verzekerde niet rechtsgeldig heeft aangemaand, mocht de verzekeraar niet de dekking schorsen en ook niet de verzekering beëindigen. Ten tijde van het overlijden van de verzekerde was er dus een geldige verzekering.” De uitspraak is niet-bindend.