Wat is er gebeurd? De vrouw en haar inmiddels overleden partner sluiten in het voorjaar van 2008 een hypotheek van 335.000 euro. Door oplopende betalingsachterstanden eist de bank in november van hetzelfde jaar de hypotheek op. Hoewel de achterstand in februari 2009 is voldaan, ontstaat vlak daarna een nieuwe betalingsachterstand. Er komt een nieuwe betalingsregeling, maar de vrouw en haar partner voldoen hier wederom niet aan. Uiteindelijk gaat het huis in 2012 in de verkoop.
De vrouw stelt onder meer dat SNS meer coulance had mogen laten zien. Ook vindt ze dat de bank onvoldoende met haar communiceerde over de betalingsachterstand. De bank stelde zich volgens haar intimiderend op en maakte misbruik van haar bevoegdheden. SNS stelt dat ze in de periode van bijna vier jaar vele regeling trof en meebewoog met ‘alle excuses met betrekking tot de betalingsachterstanden’. Tot zes maal toe schakelde de bank naar eigen zeggen een accountmanager in om de vrouw te ondersteunen en tot een structurele oplossing te komen. Toen de consument weer in de gelegenheid was om haar schuld af te lossen deed ze dat volgens de bank niet. Pas bij een betalingsachterstand van ruim 20.000 euro besloot de bank dat de maat vol was en de woning verkocht zou moeten worden. Ten tijde van de overdracht van de woning was de betalingsachterstand opgelopen naar ruim 28.000 euro.
Tot zes maal toe schakelde de bank naar eigen zeggen een accountmanager in om de vrouw te ondersteunen en tot een structurele oplossing te komen.”
Restschuld
Na de verkoop van de woning nam de vrouw volgens de bank geen enkel initiatief om te komen tot een oplossing voor het inlossen op de restschuld. Nadat ze zestien maanden niet reageerde op de contact- en betaalverzoeken van de bank, droeg de bank het dossier over aan een incassobureau. Toen ook dit bureau er niet in slaagde om met de consument tot een oplossing te komen is het dossier overgedragen aan de deurwaarder. Deze heeft volgens de geschillencommissie rechtmatig beslag gelegd op het inkomen.
“In de hypotheekakte wordt expliciet vermeld dat de hypotheek wordt verleend tot zekerheid voor de betaling van de schuld van € 335.500,-. Daarbij wordt verwezen naar de hypotheekofferte die betrekking heeft op de lening waarvoor de hypotheek is verleend. In de hypotheekakte zijn de bepalingen opgenomen over de rente en aflossing en is expliciet vermeld dat de hypotheek wordt verleend tot zekerheid van de betaling van de geldlening en de verschuldigde renten en kosten", aldus de commissie.
Naar het oordeel van de commissie is voldaan aan het vereiste dat uit de hypotheekakte blijkt langs welke weg de grootte van het verschuldigde bedrag, in dit geval de restschuld, kan worden vastgesteld, zodat de hypotheekakte executoriale kracht heeft voor de vordering. De uitspraak is bindend.
