Een exploitant van een beveiligingsdienst sluit begin 2017 een AOV bij Movir. Hij vult een gezondheidsverklaring in, waarbij hij melding maakt van een heupoperatie in 1985. De verzekering wordt gesloten, met een uitsluiting vanaf 2026 voor arbeidsongeschiktheid ontstaan door slijtage van de standgewrichten (heupen, knieën, enkels en voeten). De man heeft ook last van zogeheten lawaaidoofheid, maar dat beoordeelt hij niet als een aandoening die gemeld moet worden.
Opmerking aan de telefoon
De man krijgt in 2018 een ongeval en meldt zich eind juli arbeidsongeschikt. Hij heeft pijn in de rug, nek, heup, armen en schouders. Twee jaar later heeft hij een medewerker van Movir aan de lijn. Hij meldt dan dat hij al jaren het slaapmiddel Temazepam gebruikt in verband met 'discodoofheid', die een voortdurende piep in zijn oor veroorzaakt. Nu komt de medewerker in actie: die schakelt een medisch adviseur in, die informatie opvraagt bij de huisarts en aanvullende vragen stelt aan de klant. In december volgt het verdict: de man heeft de mededelingsplicht geschonden. Als Movir van de lawaaidoofheid had geweten, was de polis nooit gesloten en daarom eindigt de aov per 24 november 2020. Bovendien presenteert Movir een nota: alle uitkeringen moeten worden terugbetaald.
Problemen niet zo erg
Bij Kifid bepleit de man dat hij geen hoor- of slaapstoornis heeft, maar incidenteel last heeft van zijn oren en van niet kunnen inslapen door zijn onregelmatige werkritme en door verandering van zijn privésituatie. Hij had niet kunnen weten dat hij dat had moeten melden bij het sluiten van de polis. Hij geeft ook aan dat er tussen 1999 en 2017 geen veranderingen zijn opgetreden in zijn gehoor en dat zijn gehoor niet tot problemen heeft geleid. Bovendien heeft zijn arbeidsongeschiktheid geen relatie met de lawaaidoofheid.
Dossier wijst anders uit
Maar de geschillencommissie ziet in het medisch dossier staan dat de man in april, juli, augustus 2005 en in mei 2009 de huisarts heeft bezocht in verband met klachten van het linkeroor. Hij is in 2005 doorverwezen naar een KNO-arts vanwege aanhoudend gehoorverlies na een trommelvliesperforatie. Er is ook een audiogram dat gehoorverlies beiderzijds aantoont. In 2017 heeft de KNO-arts gehoortoestellen voorgeschreven. De man heeft jaren in de horeca gewerkt met veel harde muziek, zonder gehoorbescherming. Ook zou hij al jaren continue tinnitus hebben. Bovendien heeft hij enkele malen zijn huisarts geconsulteerd vanwege slaapstoornissen bij nachtwerk, waarvoor hij slaapmiddelen voorgeschreven heeft gekregen.
Specifiek naar slaap- en gehoorklachten gevraagd
In het aanvraagformulier vraagt Movir onder meer slapeloosheid en klachten aan de oren. De man had moeten begrijpen dat zijn oorsuizen en zijn slaapstoornis voor de verzekeraar van belang waren, concludeert Kifid. Die hadden moeten worden gemeld. "Dat de consument deze niet vermelde feiten niet aanmerkt als gehoor- dan wel slaapstoornis, is niet relevant. Immers, er wordt in de gezondheidsverklaring ook gevraagd naar ‘klachten’. Ook de argumenten van de consument dat de klachten kortstondig en incidenteel waren, dat hij altijd heeft kunnen werken en dat hij ervan mocht uitgaan dat hij de klachten niet hoefde mede te delen, gaan niet op. Omdat de verzekeraar naar oor- en slaapklachten heeft gevraagd, behoorde de consument deze klachten te melden." Dat de slaapmedicatie een incidenteel karakter had, blijkt niet uit het medisch dossier. Zo wordt in 2016 gemeld dat de man 'toch wel elke maand een recept' krijgt voor twee middelen.
Elkaar versterkende klachten
Kortom: de man heeft de mededelingsplicht geschonden. Het melden van oorsuizen en slaapproblemen zou Movir er al toe hebben gebracht de AOV niet te accepteren, vindt Kifid. "De elkaar versterkende klachten van oorsuizen en inslapen waarvoor de consument slaapmedicatie ontving, leveren in combinatie met de leeftijd en het beroep van de consument een sterk verhoogd risico op arbeidsongeschiktheid op. Zeker in combinatie met de al eerder overeengekomen uitsluitingsclausule voor arbeidsongeschiktheid ontstaan door slijtage van de standgewrichten." Het is verder niet gangbaar om een AOV met drie of meer uitsluitingsclausule aan te bieden, aldus Kifid. "Dit rechtvaardigt het standpunt van de verzekeraar dat hij bij een juiste beantwoording van de vragen in de gezondheidsverklaring de verzekering niet had willen sluiten."
De man had dus geen recht op uitkering. Dat de klachten door het ongeval van geheel andere aard zijn, doet niet ter zake. De commissie wijst de vordering af.
