In oktober 2014 stapt de klant naar ABN Amro in verband met de aankoop van een nieuwe woning. Hij heeft dan al een hypotheek van €162.000 lopen bij ING. Begin 2015 komt bij ABN Amro een hypothecaire geldlening van € 175.240 tot stand. De ING-hypotheek is per 20 maart 2015 volledig afgelost. Vervolgens brengt ING wegens vervroegde aflossing € 1.700 in rekening: het gaat hier om een hypotheek waar de consument bij het afsluiten een korting heeft ontvangen onder de voorwaarde dat bij tussentijdse aflossing een boete verschuldigd is.

Vervelend
De klant vraagt uitleg aan ABN. De adviseur reageert: "Ik vind het heel vervelend dat er een boete wordt berekend bij verkoop van de woning. Deze clausules komen nagenoeg niet meer voor. Op basis van de stukken had ik ook niet kunnen weten dat u een boete zou krijgen bij verkoop van de woning. Ik begrijp dat u dat van mij had verwacht, maar de zorgplicht van ABN Amro en mij, als uw adviseur, reikt niet zo ver dat ik dat had kunnen en moeten weten. Het is en blijft vervelend, maar ik kan dat helaas niet voor u oplossen. Mijn voorstel is dat u de boete laat verrekenen met de opgebouwde waarde van de polissen van Nationale-Nederlanden."

Gebonden adviseur
De klacht belandt uiteindelijk bij Kifid. De klant zegt dat als hij juist en volledig was geïnformeerd, hij een nieuwe hypotheek bij ING had afgesloten en niet bij ABN. De Geschillencommissie overweegt dat de klant op de hoogte was van het feit dat zijn adviseur een gebonden adviseur was. "Van een gebonden adviseur kan niet worden verwacht dat hij van de voorwaarden van concurrerende aanbieders op de hoogte is. De Commissie is van oordeel dat de zorgplicht van de Bank niet zover gaat dat zij gehouden is de boeteclausule van andere banken te bekijken, alvorens een advies te geven. Het had op de weg van Consument gelegen om navraag te doen bij ING over de (mogelijke) consequenties van het geheel en vervroegd aflossen van de hypothecaire geldlening. Dat Consument dit niet heeft gedaan, kan de Bank niet worden verweten."

Rabobank
In een recente zaak voor de rechtbank Overijssel probeerde ook Rabobank onder de zorgplicht voor onafhankelijke assurantietussenpersonen uit te komen. In dat geval trad de bank op als tussenpersoon voor Interpolis. De rechtbank nam toen het klantperspectief als uitgangspunt en gaf de Rabobank ongelijk. De rechtbank oordeelde dat een bank een professionele partij is die zich de belangen van haar (niet professionele) cliënten dient aan te trekken. “Daarbij is niet van doorslaggevend belang in welke (professionele) hoedanigheid de bank acteerde: als financiële instelling of als intermediair."