Volgens de man waren onderdelen van het infotainmentsysteem en de parkeerhulp uit zijn auto gestolen. Ook een rugzak met video-apparatuur was ontvreemd. De inbraak had plaatsgevonden tussen 21.15 en 23.15 uur, zo gaf hij op. Hij stuurde ook foto’s mee van het interieur van de auto.

Een expert kwam de schade vaststellen. Na wat onduidelijkheden besloot Nationale-Nederlanden het externe onderzoeksbureau Post Crash Voertuig Diagnose in te schakelen. Dit gespecialiseerde bureau las het motormanagementsysteem uit van de auto, oftewel de boordcomputer.

Wat bleek uit de data: het infotainmentsysteem en de parkeerhulp konden niet gestolen zijn in het tijdslot dat de man had opgegeven. Ze waren op een later moment van het systeem losgekoppeld.

Datasporen leiden naar fraude

Volgens de boordcomputer had de Audi vanaf de plaats en tijd van vermeende diefstal, nog een afstand van 86 kilometer afgelegd. Precies de afstand van de plek van inbraak naar het huis van de automobilist. Het tijdstip van aankomst bij de woning viel ook nog eens samen met een storingsmelding in de boordcomputer, dat onderdelen werden weggenomen.

Nationale-Nederlanden constateerde fraude, mede omdat de ingediende foto’s aantoonbaar waren gemanipuleerd.

Opname in frauderegisters

De verzekeraar beëindigde de verzekering en liet de persoonsgegevens van de automobilist registeren in verschillende incidentenregisters, voor perioden van respectievelijk vijf en acht jaar. Daardoor kwamen zijn gegevens ook terecht in het gekoppelde Extern Verwijzingsregister (EVR).

De automobilist was het er niet mee eens dat hij had gefraudeerd en diende een klacht in. Hij wilde alsnog een vergoeding van de schade, het royement moest ongedaan worden gemaakt en hij eiste dat de registratie van zijn persoonsgegevens weer werd doorgehaald in het Incidentenregister en het EVR.

Boordcomputers zeer betrouwbaar

De automobilist voerde aan, dat de data van de boordcomputer onbetrouwbaar waren en dus niet konden dienen als bewijs. De geschillencommissie ging hier niet in mee. Data van boordcomputers gelden juist als zeer betrouwbaar en zo ook het werk van het gerenommeerde Post Crash Voertuig Diagnose.

Bovendien kon de automobilist geen verklaring geven, hoe het kon dat de storingsmelding pas later op de avond van de diefstal in de boordcomputer was geregistreerd. Daarbij woog mee dat de automobilist zelf ook bij zijn autodealer de boordcomputer uit had kunnen laten lezen, maar hij had het risico genomen dat niet te doen.

De geschillencommissie vond dat Nationale Nederlanden er in was geslaagd de fraude te bewijzen. In het bijzonder speelde hierbij het uitlezen van de boordcomputer door Post Crash Voertuig Diagnose een belangrijke rol als bewijs.

Frauderegistratie toegestaan met voldoende bewijs

In deze zaak maakte de automobilist ook bezwaar tegen de registratie van zijn persoonsgegevens. Immers, deze informatie kan met andere verzekeraars worden uitgewisseld om fraude te voorkomen en kan er toe leiden dat andere verzekeraars een aanvraag weigeren.

Persoonsgegevens opnemen in het Incidentenregister is echter toegestaan als hier gegronde redenen voor zijn, met name als het gaat om registratie in het EVR. Het criterium hiervoor is dat een verdenking van fraude alleen, niet genoeg is. De verzekeraar moet de fraude voldoende onderbouwen met bewijs. In dit geval is voldoende aangetoond dat de consument de verzekeraar opzettelijk heeft misleid.