Wat is er gebeurd? Een automobilist dient bij FBTO een schadeclaim in voor schade die is ontstaan nadat een auto tegen zijn voertuig botst, terwijl deze geparkeerd stond. Op het schadeformulier geeft de man aan dat er wat oude schade op de auto aanwezig is, maar dat de claim de nieuw ontstane schade betreft. Een expert onderzoekt de schade en stelt dat de nieuwe schade slechts enkele lichte krassen op de achterbumperhoek betreft en komt tot een schadebedrag van ruim vijftig euro terwijl de geclaimde schade een bedrag van 760 euro betreft. FBTO mailt de autobezitter en stelt dat hij oude schade wil claimen als nieuwe. De man stelt dat dit niet zo is, maar de verzekeraar trekt dit in twijfel en beschuldigt de man van fraude. De autobezitter krijgt in eerst instantie geen schade vergoed en wordt opgenomen in de verwijzingsregisters.

De man dient vervolgens een klacht in bij de verzekeraar en deze wordt deels gegrond verklaard. Hij krijgt namelijk de vijftig euro van zijn nieuwe schade toch vergoed. Toch blijft FBTO erbij dat de man gefraudeerd heeft. De autobezitters is het hier niet mee eens, wil dat zijn naam gezuiverd wordt en klopt bij Kifid aan.

Automobilist: ‘Ik heb te goeder trouw gehandeld’

FBTO stelt bij Kifid het volgende. “De consument heeft in eerste instantie geen duidelijke inlichtingen verstrekt over de schade die door de aanrijding in  2021 is ontstaan en over de schade die in 2018 was ontstaan. In eerste instantie is een bedrag van € 761,26 aan schade geclaimd. De daadwerkelijke schade bedraagt € 52,45. Dit werd uiteindelijk verklaard doordat een oude schade, uit 2018, aanwezig was, waarover de consument geen inlichtingen had verschaft. Hoewel de verzekerde stelt dat het niet zijn bedoeling was om oude schade te claimen, was hij niet eens met de schadebegroting van € 52,45. De consument verzocht immers, nadat aan hem was uitgelegd dat de oude schade uit 2018 niet was meegenomen, om de schade alsnog correct te begroten en te vergoeden. Hierdoor is bij de verzekeraar een vermoeden van fraude ontstaan.”

De autobezitter brengt hier tegenin dat hij geheel te goeder trouw heeft gehandeld en dat zijn claim niet het vermoeden rechtvaardigt dat hij de verzekeraar heeft proberen te misleiden. De commissie is eveneens van oordeel dat de registratie van de persoonsgegevens niet terecht is. In het Kifid-verslag licht ze dit toe. “De commissie kan de verzekeraar volgen in zijn standpunt dat op basis van de stukken bij de verzekeraar het vermoeden is ontstaan dat de consument na de aanrijding van 2021 ook schade heeft geclaimd die al aanwezig was met de bedoeling daarvoor ook een uitkering te ontvangen. De verzekerde is evenwel in zijn klachtuiting ingegaan op de schademelding en de toelichting op de schade van zowel het autobedrijf als hemzelf. Gelet op deze verklaringen kan van een vermoeden van fraude naar het oordeel van de commissie niet meer worden gesproken.”

De commissie licht toe dat de autobezitter aangeeft dat het autobedrijf hem heeft geholpen met het maken van een schadetaxatie en daarbij ten onrechte de oude schade heeft meegenomen. De toelichting bij het inlichtingenformulier is door het autobedrijf gegeven en de consument weet niet waarom het autobedrijf de deuk als nieuwe schade heeft genoemd. Hij zou het formulier hebben ondertekend zonder dit te lezen. Daarbij neemt de commissie in haar overweging de eerste mail die de consument zelf heeft gestuurd over de schade mee. Daarin staat namelijk dat de deuk uit 2018 niet wordt geclaimd. Dit wordt bevestigd door de e-mailberichten van het autobedrijf.

Het vermoeden van fraude door de verzekeraar is daarnaast gestoeld op het verzoek de schade als gevolg van de aanrijding van 6 april 2021 alsnog correct te begroten en te vergoeden. De verzekeraar wijst erop dat dit verzoek is geuit in de klachtuiting van 15 september 2021, terwijl de schade op 16 juni 2021 al correct was begroot. “Dat de consument vraagt de schade als gevolg van de aanrijding van 6 april 2021 correct te begroten, brengt niet mee dat hij alsnog een poging doet oude schade vergoed te krijgen”, aldus Kifid. FBTO moet de persoonsgegevens uit de registers verwijderen. De uitspraak is bindend.