Cliënten wilden hun pensioen opkrikken en waren op advies van de tussenpersoon een financiële constructie aangegaan waarbij zij een hypothecaire geldlening ter grootte van de overwaarde van hun gezamenlijke woning zouden afsluiten om dit bedrag vervolgens te gaan beleggen in door de adviseur aanbevolen fondsen. De schade is al vrij snel nadat de beleggingsconstructie tot stand kwam ontstaan. De beleggingen namen zo sterk in waarde af, dat cliënten de financiële verplichtingen van de hypothecaire geldlening niet meer konden dragen. De nu toegewezen schadevergoeding bedraagt 50% van de werkelijk geleden schade. De Commissie komt tot deze eigen schuldaftrek omdat haar gebleken is dat benadeelden over een ‘zekere mate van deskundigheid en specifieke kennis op het gebied van beleggen met geleend geld beschikten'.
Extra voorzichtigheid geboden
De adviseur in kwestie krijgt er flink van langs. "Omdat sprake was van uitermate risicovolle constructie brengt de bijzondere zorgplicht van een adviseur mee dat de financieel adviseur zijn cliënten uitdrukkelijk en in niet mis te verstane bewoordingen (indringend) voor de risico's had moeten waarschuwen, maar dit heeft hij nagelaten. Bovendien was er geen sprake van een goed en passend advies." De Commissie is van mening dat een financieel dienstverlener een bijzondere zorgplicht heeft bij advisering tot beleggen met de overwaarde van een woning om daarmee de pensioenvoorziening te verbeteren. De adviseur stelt zich op het standpunt dat hij enkel als cliëntenremisier is opgetreden en niet als adviseur. In die hoedanigheid heeft hij enkel  algemene informatie gegeven, zo stelt hij. De Geschillencommissie is echter van oordeel dat de tussenpersoon in de praktijk daadwerkelijk als financieel adviseur is opgetreden. Volgens de Commissie mag van een financieel adviseur verwacht worden dat hij maatregelen neemt om te voorkomen dat de belegger (door eigen lichtvaardigheid of gebrek aan inzicht) een overeenkomst aangaat waarvan deze – de daarin besloten – risico's niet overziet.