Kern van de uitspraak is dat alle kosten vermeld stonden in de productdocumentatie die de consument heeft ontvangen en dat de premie voor de overlijdensrisicoverzekering redelijk is naar de maatstaven van 1995. Daarbij houdt Kifid wel rekening met de doorgevoerde productverbeteringen en de eerder uitgekeerde compensatie.
De zaak
Een consument sluit op 1 april 1995 een Koersplan-beleggingsverzekering af bij Aegon Spaarkas. Hij betaalt € 68 per maand. In de informatie staan onder meer uitkeringsbedragen vermeld op basis van rendementen vanaf 10%, waarbij de klant zo'n € 60.000 tegemoet kan zien. In juni 2005 maximeert Aegon de overlijdensrisicopremie tot 17% van de inleg, maar dat heeft voor de klant geen gevolgen omdat hij daar al onder zit. Hij krijgt per 2006 wel een korting van 10% op de premie. De polis is in 2010 tot uitkering gekomen (resultaat: € 12.000) en een jaar later heeft Aegon € 711 betaald voor teveel betaalde overlijdensrisicopremie. Maar de klant krijgt geen aanvullende compensatie omdat hij te veel kosten zou hebben betaald. In 2013 stelt de man Aegon aansprakelijk, maar tot een compensatie komt het niet. Bij Kifid klaagt de man dat hij bij juiste informering zou hebben gekozen voor een belegging in deposito’s. Dat had over een periode van 15 jaar en een rendement van 5% kunnen leiden tot een eindbedrag van € 18.000. Hij wil het verschil vergoed hebben.
Geen dwaling
Dat de man heeft gedwaald bij het sluiten van de polis is Kifid niet met hem eens. "Uit de productdocumentatie blijkt zonder meer dat sprake was van een beleggingsverzekering met een dekking bij overlijden, dat een deel van de premie voor risico van de consument zou worden belegd en dat er kosten in rekening zouden worden gebracht. Voor zover de consument dat niet heeft begrepen komt dat voor zijn risico. In de gegeven omstandigheden is ook niet aannemelijk geworden dat de consument indien hij de volgens hem ontbrekende informatie wel had ontvangen, de verzekering niet of niet in deze vorm zou zijn aangegaan. Dat de consument achteraf tot de slotsom is gekomen dat een belegging in deposito’s een beter rendement zou hebben opgeleverd is onvoldoende om te kunnen vaststellen dat de consument daar in 1995 ook voor had willen kiezen. Het beroep op dwaling slaagt niet."
Referentie: regels 1994
De informatie van Aegon wordt beoordeeld aan de hand van de toen geldende Regeling informatieverstrekking aan verzekeringsnemers (Riav 1994). En die stelde weinig eisen aan het specificeren van de kosten. "De Geschillencommissie concludeert dat in de aan de consument verstrekte productdocumentatie de kosten expliciet zijn vermeld. De verzekeraar heeft niet meer of andere dan de genoemde kosten in rekening gebracht. Dit maakt dat over de kosten en inhoudingen sprake is van wilsovereenstemming tussen de consument en de verzekeraar." In 1995 bestond er bovendien nog geen verplichting om de hoogte van de premie te vermelden, stelt Kifid vast.
Advies Hoge Raad
Dat Kifid de Riav-regels uit 1994 als leidraad neemt, sluit niet aan bij een recent advies aan de Hoge Raad van de advocaat-generaal in een prejudiciële procedure die tegen Nationale-Nederlanden is aangespannen door de vereniging Woekerpolis.nl. Met de naleving van de informatierichtlijnen uit de Riav 1994 en Riav 1998 heeft een verzekeraar in het algemeen nog niet voldaan aan zijn (privaatrechtelijke) verplichtingen, concludeert hij. Onder die verplichtingen vallen onder meer het voldoen aan Europese transparantie-eisen en privaatrechtelijke (open) normen zoals wilsovereenstemming, onredelijk bezwarende bedingen en de zorgplicht.
