De expert voelt nattigheid als hij bij zijn eerste bezoek aan de vrouw vraagt of zij een factuur of leveringsbevestiging van de recent op maat gemaakte zonwering kan overleggen. Dat kan ze niet. Ze stuurt de nota wel na: 889,95 euro bij de Zonweringstunter. De expert legt de factuur voor aan de leverancier, maar die kan hem niet plaatsen. Wel heeft hij een factuur uit mei 2018, voor 294,95.
Agressieve behandeling
De vrouw meldt Univé dat ze onheus bejegend werd door de expert. “Ik kamp met een burnout en vond zijn behandeling dusdanig agressief dat ik overweeg om de schade zelf voor lief te nemen en een andere verzekering te nemen”, schrijft ze. Bovendien stelt ze dat niet zij fraudeert, maar de leverancier van de zonwering. Om dat te onderbouwen stuurt ze afschriften mee van haar meldingen van ‘fraude’ bij ACM, Consuwijzer en de fraudedesk.
Univé concludeert dat er sprake is van opzettelijke misleiding, royeert de polis en meldt de vrouw in het EVR voor een periode van drie jaar. Bij Kifid maakt de klant bezwaar.
'Nooit een claim ingediend'
Ze stelt alleen navraag te hebben gedaan naar de dekking en nooit een claim te hebben ingediend. Univé is daarom volgens haar niet benadeeld. Na het bezoek van de schade-expert zou ze bovendien zelf haar polis al hebben opgezegd. Dat Zonweringstunter foute facturen verstuurt, kan haar niet worden aangerekend. Ze heeft wel zelf haar ‘verantwoordelijkheid genomen’ door de fraude te melden bij de betreffende instanties. Bovendien stelt ze dat ze door de EVR-registratie haar werk als fraudemedewerker niet meer kan uitvoeren en daardoor buiten verhouding hard geraakt wordt.
Correspondentie per post
Univé neemt het de vrouw kwalijk dat ze na de confrontatie met de expert nergens meer op reageerde. Volgens de klant omdat de verzekeraar emails stuurt, terwijl ze zelf haar administratie uitsluitend op papier voert. Univé weerlegt dat: “Omdat de schademelding digitaal is gedaan, is digitaal gecorrespondeerd.”
Bankafschrift niet aanwezig
Kifid geeft Univé op alle punten gelijk. De verzekeraar heeft het recht om een claim te onderzoeken, ook als de die later door de verzekerde is ingetrokken en de verzekering is beëindigd. Dat er sprake was van opzettelijke misleiding, betwistte de vrouw nog ter zitting. Daar stelde ze met bankafschriften aan te kunnen tonen dat ze in 2018 een bedrag van 889,95 overmaakte aan de Zonweringstunter. “Zij heeft het betreffende bankafschrift waaruit zou blijken dat zij in 2018 zonwering heeft aangeschaft niet overgelegd”, schrijft de commissie in de uitspraak.
Betrouwbaar en onkreukbaar
“Hoewel Consument stelt dat zij door de registratie wordt bemoeilijkt in haar beroepsuitoefening, maakt deze omstandigheid de registratie en de duur daarvan niet disproportioneel. Daarbij weegt de Commissie zwaar mee dat dat beroep van Consument juist meebrengt dat van haar, meer dan van ieder ander, betrouwbaarheid en onkreukbaarheid mag worden verwacht […]. Verzekeraar is voldoende aan de belangen van Consument tegemoet gekomen door niet voor de maximale duur van acht jaar maar voor drie jaar de gegevens te registreren.”
De vorderingen zijn afgewezen. De uitspraak is niet-bindend.
