De consument deed een beroep op zijn verzekering nadat op vakantie op Curaçao tijdens een dag aan het strand zijn tas met daarin onder andere een gouden armband, contant geld en een zonnebril is gestolen. Hij maakte op 14 januari 2020 melding bij verzekeraar Centraal Beheer van deze diefstal. De consument liet weten dat hij met de groep waarmee consument op reis was, ging zwemmen in zee en dat de tas toen is gestolen. Ook gaf hij tijdens het telefonisch contact met dossierbehandelaar van de verzekeraar op 14 januari 2020 aan dat het ‘best wel een druk strand’ was. De consument claimt 1.060 euro.

Twee keer andere verklaring

Uit de dossierstukken volgt volgens de geschillencommissie Kifid dat de consument tijdens de afhandeling van de schade bij de verzekeraar en de Kifid-procedure twee keer zijn verklaring wijzigde “zonder een plausibele uitleg te geven waarom.” In eerste instantie gaf hij tijdens het telefonisch contact aan met de verzekeraar op op 14 januari 2020 aan op twintig, hooguit dertig meter afstand te zijn geweest. Later corrigeerde de consument dit naar ongeveer tien meter.

Niet meer dan 10 meter

Tijdens de Kifid-procedure gaf de consument aan dat de afstand niet meer dan 10 meter is geweest. Ook heeft hij of zij in de Kifid-procedure nog aangevoerd dat hij en zijn reisgezelschap om de beurt uit het water is gegaan om de tas te controleren en de tas in het zicht te houden. “Dit is eerder niet door de consument naar voren gebracht.”

Onvoldoende opgelet

Centraal Beheer wees de schadeclaim af omdat de consument onvoldoende op zijn persoonlijke bezittingen lette. Naar het oordeel van de verzekeraar creëerde de consument op deze manier een situatie waarbij diefstal van de tas een reële mogelijkheid werd. “Van de consument mocht in alle redelijkheid worden verwacht dat hij, zeker gezien de aanzienlijke waarde van de bezittingen en de drukte op het strand, alternatieve maatregelen had genomen. Zo had hij een reisgenoot kunnen vragen bij de tas te blijven of had hij de bezittingen in zijn hotelkamer achter kunnen laten.”

De verzekeraar doet een beroep op artikel 19 van de Voorwaarden (randnummer 2.2). In dit artikel is bepaald dat geen recht op schadevergoeding bestaat wanneer een verzekerde niet goed op zijn spullen heeft gelet. Een dergelijke verzekeringsvoorwaarde wordt ook wel de ‘normale voorzichtigheidsclausule’ genoemd.

Onbeheerd achtergelaten

In de procedure is volgens de geschillencommissie komen vast te staan dat de tas van de consument is gestolen, terwijl hij in zee aan het zwemmen was. “Niet is vast komen te staan dat er op dat moment iemand bij de tas is gebleven. De tas werd dus onbeheerd achtergelaten. Dat de tas gewikkeld was in een handdoek en daarbovenop nog een handdoek lag en de tas vervolgens onder het strandbedje is gelegd, doet daaraan niets af.”

Prada, Festina en gouden armband

De geschillencommissie Commissie is van oordeel dat Consument, zoals door Centraal Beheer is aangevoerd, zijn bezittingen ook had kunnen achterlaten in de hotelkamer of aan een reisgenoot had kunnen vragen om bij de tas te blijven. “Daarbij komt dat het van de consument verwacht had mogen worden dat hij extra oplettend was nu zich in de tas waardevolle spullen, waaronder een zonnebril van het merk Prada, een horloge van het merk Festina en een gouden armband, bevonden. De Commissie is gelet op het bovenstaande van oordeel dat Consument niet goed op zijn spullen heeft gelet. Dat brengt mee dat de diefstal niet onder de verzekering is gedekt.” De geschillencommissie wijst de vordering van de consument mede daarom af.