In april 2008 stapte het stel naar de adviseur van de Rabobank met het doel een hypotheek te krijgen voor de aankoop van een woning, die op dat moment eigendom was van de ouders van de man. DE man en vrouw gaven aan een aflossingsvrije hypotheek te willen voor een bedrag van 155 mille. De bank kwam vervolgens met een offerte waarin is aangegeven dat de financiering gebaseerd is op twee inkomens. Ook de consequenties wanneer een inkomen wegvalt zijn daarin duidelijk vermeld.

Hoge boetes voor vervroegd aflossen

In 2016 wilde het stel de geldlening herfinancieren. De bank deed een aanbod. De boete voor vervroegde aflossing: € 50.056,04. De man en vrouw gingen hier niet op in. In februari 2019 vond opnieuw een gesprek plaats bij de bank over de herfinanciering. Het stelde wilde de maanlasten verlagen en bovendien aflossen op de lening. De Rabobank onderzocht de mogelijkheden, maar concludeerde dat het inkomen niet toereikend is. Er kwam een nieuw voorstel, waarin een boete van € 40.000 voor vervroegde aflossing is meegenomen.

Is sprake van overkreditering?

Ook op dit aanbod gingen ze niet in. Wel stapten het paar naar de geschillencommissie van Kifid met het idee dat er aan de boeterente gesleuteld kan worden. Bovendien meenden ze dat ze in 2008 gedwongen waren een aflossingvrije hypotheek voor 30 jaar af te sluiten en dat de betreffende hypotheek tegen hun wil op twee inkomens was verstrekt. De vrouw was in 2008 namelijk zwanger en zou tijdens het adviesgesprek hebben gemeld dat ze na de bevalling minder wilde gaan werken. Ofwel: er zou sprake zijn van overkreditering.

Stelletje handelde uit naïviteit

Hoewel de bank aangeeft het toen jonge stelletje van alle ins en outs op de hoogte te hebben gesteld rond de hypotheek, menen ze nu dat “ze destijds jong waren en er daarom van uitgingen dat de bank het beste met hen voorhad”. Uit naïviteit en onwetendheid bleken ze voor akkoord te hebben getekend.

Bank schendt zorgplicht niet

De geschillencommissie boog zich over de vraag of de bank de zorgplicht heeft geschonden. Dat is niet het geval en van overkreditering is geen sprake. “De bank heeft tijdens het adviestraject vastgesteld dat de geldlening niet op één inkomen kon worden verstrekt, maar wel op beide inkomens. Consumenten zijn hiermee akkoord gegaan en zijn tijdens het gesprek en in de hypotheekofferte en -akte meermaals geïnformeerd over de risico’s. Ze hebben deze risico’s geaccepteerd, omdat zij de woning wilden aankopen.”

Aanbod bank kon ook geweigerd worden

Het stel vindt het achteraf ook niet terecht dat ze aan een lange rentevastperiode vastzitten. “De commissie stelt vast dat uit de door partijen overgelegde stukken niet blijkt dat consumenten een andere hypotheekvorm dan een aflossingsvrije hypotheek wensten. Gezien de inkomenspositie en de hoogte van de verstrekte hypothecaire geldlening, is de aflossingscapaciteit beperkt. Consumenten zijn bovendien akkoord gegaan met deze hypotheekvorm door de hypotheekofferte en -akte te ondertekenen. Indien zij zich niet konden verenigen met de geoffreerde rentevastperiode, dan had het op hun weg gelegen het aanbod van de bank niet te accepteren.”

Geschillencommissie snapt emotie

De commissie meldt in haar niet-bindende uitspraak begrip te hebben voor de emotie van het stel. “Echter kan dit niet tot de conclusie leiden dat sprake is van dwang door de bank. Consumenten wilden de woning aankopen, wat alleen onder de door de bank geoffreerde voorwaarden kon. Consumenten hebben deze voorwaarden bewust geaccepteerd. Het is niet komen vast te staan dat de bank juridisch verwijtbaar heeft gehandeld en haar zorgplicht heeft geschonden.”