Van een verzekering is sprake zodra er een overeenkomst is waarbij de ene partij zich verbindt aan het doen van een uitkering in het geval van een voor beide partijen onzekere gebeurtenis, terwijl de ander daar premie voor betaalt. Volgens de wetgever is dat echter in bepaalde gevallen te ruim omschreven en is het aan de rechter overgelaten de grenzen te bepalen. In de Q&A laat DNB weten wat hun criterium is.
Abonnement tussenpersoon
Als een abonnement betrekking heeft op het tot stand brengen van een verzekering, het assisteren bij het beheer en de uitvoering van de verzekering, dan is er volgens DNB geen sprake van een verzekering. Er is immers sprake van bemiddeling. Werkzaamheden als het melden van een schade bij de verzekeraar, het uitleggen van contractvoorwaarden aan een klant en het bijstaan van klanten in contact met de verzekeraar, vallen daar allemaal onder.
Zodra het abonnement diensten bevat die verdergaan dan omschreven, zal volgens DNB in de regel sprake zijn van een verzekering. Expliciet noemt DNB het voorbeeld dat er ook bijstand wordt verleend in een gerechtelijke procedure.
Goederen
Als het om overeenkomsten voor goederen gaat, is enkel een onderhoudsabonnement in ieder geval geen verzekering. De onzekerheid is daar te minimaal voor. Wanneer reparatie ook in het abonnement zit, dan is het evenmin een verzekering als aan de volgende criteria wordt voldaan: het abonnement in een ondergeschikt deel van de koopovereenkomst, de te repareren gebreken hebben betrekking op de aard van het product (dus niet alle van buiten komende onheilen), en de duur van het abonnement is niet veel langer dan de levensduur van het product.
Derde partij
Als het abonnement wordt afgegeven door de partij die ook het product verkoopt, is er ook minder snel sprake van een verzekering. Dat wordt anders als het abonnement overeengekomen wordt met een derde partij.
