In 2006 werd de klant van NN opgepakt voor illegaal vuurwapenbezit. In 2009 veroordeelde de rechter hem daarom tot twee maanden cel. Een straf die hij uitzat in 2010. In datzelfde jaar sloot hij bij de verzekeraar een autoverzekering en antwoordde hij ontkennend op de vraag of hij in de afgelopen vijf jaar met politie of justitie in aanraking was gekomen.

Toen vervolgens in april 2014 zijn auto werd gestolen, stelde NN een onderzoek in. Het onderzoeksbureau vroeg hem ook naar zijn contacten met de politie. Daarop gaf de verzekerde aan dat hij in 2012 betrokken was bij een uit de hand gelopen parkeerruzie in Nijmegen en dat die zaak nog steeds speelde bij de politie. Over zijn vuurwapenbezit vertelde hij niet.

Afwijzing

Omdat NN toen al op de hoogte was gekomen van de eerdere gevangenisstraf, werd de claim afgewezen. De verzekeraar schrijft de klant:

“Gelet op de wijze waarop de vraag wordt beantwoord, is de vraag goed door u begrepen, zodat hier geen misverstand over kan bestaan. Desondanks geeft u voor de tweede keer een onjuist antwoord op de gestelde vraag over uw strafrechtelijk verleden. De rechtsgang, de veroordeling en het verblijf in detentie van twee maanden in 2009 kunnen u niet ontschoten zijn. Zeker niet nu een parkeerconflict wel wordt aangehaald. Wanneer de feiten juist zijn, dan kunnen we niet anders dan concluderen dat u ons bij de aanvraag en tijdens het gesprek met de onderzoeker opzettelijk heeft misleid.”

Meerdere interpretaties

Volgens de klant was de vraagstelling bij het afsluiten van de verzekering voor meerdere interpretaties vatbaar. Hij had alleen zijn aanhouding in 2006 als moment van contact met de politie aangehouden en dus vond hij dat de vraag met ‘nee’ beantwoord kon worden. Bovendien acht hij het onaannemelijk dat de verzekering geweigerd was als hij wel bevestigend had geantwoord. Een verboden vuurwapen staat volgens hem niet in verband met verkeers-, gewelds- of vermogensmisdrijven.

De Geschillencommissie ging daar niet in mee. “Alles overwegende is de Commissie van oordeel dat Consument niet heeft voldaan aan de op hem rustende precontractuele mededelingsplicht door opzettelijk onjuiste informatie te verstrekken teneinde een verzekeringsovereenkomst met Verzekeraar tot stand te doen komen. Om die reden was Verzekeraar niet gehouden tot uitkering over te gaan. Voorts mocht Verzekeraar overgaan tot het registreren van de persoonsgegevens van Consument in het EVR en het Incidentenregister, en in de Gebeurtenissenadministratie en het IVR.”