Eigenlijk wilde de klant van Vitréus financiering voor een nieuwe woning, maar na een inventarisatie bleek dat vanwege het lage inkomen niet mogelijk. Daarop besluit de vrouw na advies haar hypothecaire lening bij dezelfde geldverstrekker over te sluiten naar een rentevastperiode van 10 jaar. De aflosboete van zo’n € 20.000 wordt niet meegefinancierd, maar uit eigen middelen betaald. Vitréus rekent voor dat haar brutomaandlasten met ruim € 300 dalen. Over tien jaar zou dat een besparing opleveren van ruim € 36.000.

Netto nadeel

Na een tijdje slaat de vrouw echter zelf aan het rekenen. Ze komt erachter dat de verlaagde maandlasten haar netto maar € 154 per maand opleveren. Over de hele rentevastperiode betekent dat een besparing van ruim € 18.000, en dat is minder dan de omzetting haar heeft gekost. Het voordeel zou nog lager uit kunnen pakken, omdat de vrouw nog steeds een verhuiswens heeft. De kans is klein dat ze de tien jaar in haar huidige woning vol maakt. Ze vindt daarom dat Vitréus haar het oversluiten had moeten ontraden.

Informatieplicht

Bij de Geschillencommissie betoogt de adviseur dat hij geen advies hoeft te geven over nettomaandlasten. Hij heeft gehandeld volgens de richtlijnen van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) die hem verplichten uit te gaan van brutomaandlasten.

De Geschillencommissie stelt echter dat de adviseur ook een informatie- en zorgplicht heeft. In dit geval houdt die in dat Vitréus de consument op zijn minst had moeten informeren dat het oversluiten fiscale consequenties heeft. Dat gaat helemaal op nu de adviseur wist dat de vrouw een laag inkomen had. Hij had inzicht in haar inkomenssituatie. “In een dergelijk geval mag van de adviseur worden verwacht dat hem duidelijk is dat de netto voordelen van oversluiten lager kunnen zijn dan de door hem berekende voordelen. Had de adviseur aan de vrouw informatie verstrekt dat voor de berekening van de nettolasten fiscaal advies nodig was en haar daarvoor verwezen naar een fiscalist, dan had hij aan zijn informatieverplichting voldaan”, aldus de uitspraak.

Takenpakket

De adviseur verdedigt zich dat fiscaal advies geven niet tot zijn takenpakket hoort. En ander oordeel zou volgens hem de oversluitmarkt stilleggen. Daar gaat het volgens Kifid niet om. Het draait om het correct informeren. Het was heel eenvoudig geweest om mede te delen dat het gegeven advies geen fiscaal advies bevatte, aldus de Geschillencommissie.

Vitréus draait daarom op voor de schade die de vrouw lijdt. Die hangt echter af van de tijd dat ze nog in haar huidige woning blijft wonen. De Commissie stelt die schade naar recht en billijkheid vast op € 7.000. Daarnaast moet de adviseur een groot deel van de advieskosten terugbetalen: € 1.495. Met ook nog € 200 aan kosten voor deskundige bijstand komt de rekening voor Vitréus uit op € 8.695. Het besluit is bindend.