‘De hele klas speelt het’, zo klonk het. Na even twijfelen toch maar geen Fortnite op de laptop geïnstalleerd want ondanks dat de opzet eerder ludiek dan agressief is vonden we het met zware wapens ‘verslaan’ van tegenstanders geen noodzakelijkheid binnen onze opvoeding. Nog geen twee weken later, nadat er een nieuwe spelcomputer onder de kerstboom gebracht werd, zagen wij tot onze verbazing dat zoonlief alsnog Fortnite zat te spelen. Met zijn 6 jaar zelf geïnstalleerd. Hoe hard we het ook proberen; de nieuwe generatie laat zich niet tegenhouden. Ik zet mezelf vast schrap.
Het onvermijdelijke...
Wij waren niet de enige ouders met deze uitdaging want heel de klas en buurt speelden het spel. Sterker nog, we bungelen een beetje achter de hype aan. Verbieden heeft geen zin, ze spelen het tóch wel. Mondjesmaat door de vingers zien en een oogje in het zeil houden lijkt de beste oplossing.
De gamingindustrie is niet alleen op technisch vlak inspirerend, a.i. bijvoorbeeld is in deze sector letterlijk al decennia booming, maar ook qua businessmodellen kunnen wij er veel van leren. De keuze om Fortnite gratis aan te bieden en het achterliggende verdienmodel op aanvullende services te leggen heeft ervoor gezorgd dat het uiteindelijk zo goed als onvermijdelijk was dat Fortnite gespeeld zou gaan worden in Huize Haverkamp.
En met die onvermijdelijkheid gaan we in de financiële sector ook te maken krijgen. Er komen nieuwe generaties aan die dingen echt anders gaan doen dan wij misschien zouden willen of denken. Een voorbeeld; als de volgende generatie grotendeels geen behoefte meer heeft aan bezit maar juist op zoek is naar services dan is de invloed hiervan op ons huidige financiële systeem gigantisch.
Als we kijken naar internationale markten die op dit vlak voorlopen, bijvoorbeeld Japan of de VS, lijkt het onvermijdelijk dat deze beweging ook bij ons de komende 10 jaar definitief zijn intrede gaat maken. Tijdens een presentatie op een hypotheken congres over dit onderwerp vorig jaar stelde iemand in het publiek mij de vraag: maar wanneer wordt deze generatie weer normaal? Mijn antwoord op deze vraag laat zich natuurlijk raden...
Uit onverwachte hoek...
Met open mond kijken we binnen onze branche naar serieus indrukwekkende nieuwkomers als Revolut, Monzo en N26 die op een hoop vlakken de traditionele banken achter zich laten. Naar eigen zeggen niet geremd door bureaucratie, politiek, technologische onkunde en legacy worden stappen gemaakt die hun weerga niet lijken te kennen. In Azië wint Amazon als schadeverzekeraar in sneltreinvaart marktaandeel, om over ‘s werelds grootste verzekeraar Ping An’s activiteiten in China maar te zwijgen. Allemaal in het oog springende maar logische voorbeelden die iedereen wel voorbij heeft zien komen.
Mooi voorbeeld van concurrentie uit een onverwachte hoek vond ik het toen afgelopen januari Netflix in een brief aan de aandeelhouders niet HBO maar juist het hierboven beschreven spel Fortnite als een van zijn grootste concurrenten bestempelde. We kunnen de videoband innoveren tot een technologisch -en zakelijk hoogstandje van de bovenste plank, maar als de nieuwe generatie vervolgens de andere kant op kijkt ben je voor je het weet binnen de kortste keren overbodig. Op een aantal vlakken is het dus de hoogste tijd voor radicale vernieuwing.
Optimalisatie versus innovatie
Ik volgde onlangs een college van een oude rot uit het vak die de IT-revolutie rondom het internetbankieren heeft meegemaakt. Strekking van het verhaal was dat de financiële sector de afgelopen jaren te maken heeft gehad met enorme disrupties en daar vooralsnog goed op heeft gereageerd.
Ik ben van mening dat we slechts aan de vooravond staan van de echte innovatiegolf en dat wat we tot nu toe hebben gezien bijna allemaal oude wijn in nieuwe zakken is. Internetbankieren, online afsluiten, gerobotiseerd advies; allemaal voorbeelden van optimalisaties in plaats van echte innovaties. “We leven niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van een tijdperk”, aldus een voor mij erg inspirerende Jan Rotmans.
Met alleen optimaliseren van het bestaande gaan we er niet komen, we zullen echt een kanteling moeten gaan maken om de nieuwe generaties te kunnen blijven bedienen. Er zal een vraag gaan ontstaan naar andere (financiële) producten waarbij zaken als gezondheid, kwaliteit van leven en duurzaamheid een veel prominentere rol zullen gaan spelen. Alleen door het maken van radicale keuzes zullen we aan deze vraag kunnen beantwoorden.
Wie heeft het lef?
Ik ben ervan overtuigd dat het gros van de organisaties in onze branche klaar is om deze transitie te gaan maken. Het vergt alleen onwijs veel visie, kennis en een ongelooflijke hoeveelheid lef om dit te realiseren. Met de eerste twee stappen kunnen partijen als TJIP je helpen. We combineren vanuit ons Innovation Lab de snelheid en wendbaarheid van een startup met de ‘deep expertise’ van een gevestigd IT-bedrijf en starten zo sneller dan dat we praten. Over de derde factor moet je echter zelf beschikken, dus wie heeft het lef?
Dit artikel is gesponsord door TJIP.
Over de auteur - Kees Haverkamp
Als oprichter en mede-oprichter van diverse innovatieve IT-ondernemingen, tot nu toe met de focus op de financiële sector heb ik een hoop ervaring als het aankomt op innovatieve- en duurzame IT-oplossingen. Creatief, hard werken, nieuwsgierig zijn en plezier hebben zijn de drijfveren waar ik enthousiast van word. Sinds Newest Industry onderdeel is geworden van de TJIP-groep ben ik vooral verantwoordelijk voor het Innovation Lab. Binnen het Innovation Lab wordt onderzoek gedaan naar, en geëxperimenteerd met nieuwe duurzame businessmodellen, de bijbehorende transities en natuurlijk de technieken. Vanuit het Innovation Lab kan op een laagdrempelige manier een samenwerking opgestart worden waarbij ideeën ook de kans krijgen om te mislukken. Schroom dus zeker niet om contact op te nemen.
