Kifid: Verbeterde voorwaarden Loyalis gelden niet voor WAO'er

Met het ingaan van de WIA in 2006 verbeterde Loyalis de voorwaarden van de aov. Verzekerden die volgens de WIA arbeidsongeschikt raakten, kregen vanaf dat moment tien jaar lang 5 procent meer uitgekeerd dan in de oude voorwaarden. De verbetering geldt echter niet voor mensen die arbeidsongeschiktheid raakten in het WAO-tijdperk. Een verzekerde van Loyalis vocht dat aan bij het Kifid, maar die stelde hem in het ongelijk.

De verzekerde had sinds 1996 via zijn werkgever een aov bij Loyalis. Deze verzekering vult bij arbeidsongeschiktheid het inkomen aan tot 70 procent van het verzekerd jaarinkomen. Bij volledige arbeidsongeschiktheid was er tot het 55e levensjaar een aanvullingsrente van 10 procent van toepassing en van 55 tot 65 een aanvulling van 5 procent. In 2000 raakt de verzekerde arbeidsongeschikt. Twee jaar later belandt de consument in de WAO.

Ontslag

In 2003 gaat de verzekerde toch weer aan het werk en wordt de WAO-uitkering beëindigd. Maar begin 2006 gaat het opnieuw mis. Omdat de nieuwe ziekmelding binnen vijf jaar na het stopzetten van de WAO-uitkering plaatsvindt, krijgt de verzekerde zijn oude WAO-aanspraak in plaats van een uitkering volgens de WIA. Na een periode van afwisselend gehele en gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, wordt de consument in augustus 2017 ontslagen. Hij is dan 62.

Oude voorwaarden

Op grond van de voorwaarden uit 1996 krijgt hij van Loyalis een aanvullingsrente van 5 procent toegekend tot zijn 65e. De verzekerde vecht dat aan omdat hij in 2006 een brief ontving waarin stond dat hij 10 procent zou krijgen. Weliswaar vermeldde de brief dat de nieuwe voorwaarden van toepassing waren op verzekerden met een WIA-uitkering, maar nergens werd de WAO expliciet uitgesloten. Bij het Kifid vordert de consument daarom een uitkering volgens de voorwaarden uit 2006.

Brief

Loyalis voerde bij de Geschillencommissie aan dat bij het sturen van de brief in maart 2006 de nieuwe ziekmelding nog onbekend was bij de verzekeraar. Bovendien stond in de brief duidelijk dat de verbetering alleen van toepassing was op verzekerden die recht hadden op een uitkering volgens de WIA en niet de WAO. Het Kifid oordeelde net als Loyalis dat de voorwaarden uit 2006 niet van toepassing zijn op de consument. Bij die uitspraak verwijst de Geschillencommissie naar een vergelijkbare zaak uit 2014, waarin een verzekerde van Loyalis ook een uitkering volgens de nieuwe voorwaarden eiste.

Strenger

In die zaak lichtte Loyalis de voorwaardenverbetering uit 2006 toe. De verzekeraar verwachtte onder de WIA minder aanvullingsrente te hoeven uitkeren, omdat de toelatingscriteria tot de WIA strenger werden ten opzichte van de WAO. Bij een gelijkblijvende premie rechtvaardigde dat een hogere dekking. De consument in die zaak betoogde dat de WAO en WIA in feite dezelfde wetten zijn en dat het daarom onrechtvaardig was dat Loyalis een onderscheid maakt in uitkering. Volgens het Kifid viel die keuze echter binnen de beleidsvrijheid van de verzekeraar.

Communicatie

Hoewel het Kifid in deze zaak opmerkt dat de communicatie richting de consument duidelijker had mogen zijn, is dat voor de commissie nog geen aanleiding om een hogere aanvullingsrente toe te kennen. De vordering van de verzekerde is afgewezen en de uitspraak is bindend.