De klant sluit in 2008 een Postbank Woonlastenbeschermer. Omdat hij medicijnen slikt voor hartklachten, wordt de polis alleen geaccepteerd met hartklachten als uitsluiting. De koopsom bedraagt 1.232,50 euro, de verzekering heeft een looptijd van tien jaar. In 2009 wordt de klant arbeidsongeschikt in verband met extreme vermoeidheid- en concentratieklachten die in verband worden gebracht met zijn hartproblemen.

Geen hartklachten

In augustus 2014 komt de man bij een cardioloog. Die stelt vast dat de gezondheidsklachten van de man niet in verband staan met zijn eerdere hartproblemen, maar met CVS/ME. Ook wel bekend als het chronischvermoeidheidssyndroom. De cardioloog meldt dat aan de huisarts van de consument.

Prolongatie

Dan valt op 1 maart 2018 een brief van London General op de mat, de maatschappij die de woonlastenbeschermers van de Postbank heeft overgenomen. Ze melden zich omdat de eerste tien jaar van de verzekering zijn verstreken en ze persoonsgegevens nodig hebben om vanaf dan maandelijks premie af te schrijven.

Afwijzing

De klant doet daarop een schademelding in verband met zijn arbeidsongeschiktheid sinds 2009. London General wijst de schade af omdat het volgens hen nog steeds zou gaan om dezelfde uitgesloten klachten, ‘maar dan met een andere naam.’ Daarnaast blijkt London General stilletjes de klok te hebben ingedrukt vanaf een jaar na de arbeidsongeschiktheidsmelding in 2009: volgens de verzekeraar zijn 84 van de maximaal 100 termijnen verjaard.

Geen onafhankelijk arts

De verzekeraar liet naar aanleiding van de schademelding geen enkel medisch onderzoek uitvoeren. De simpele stelling dat er sprake is van dezelfde klachten onder een andere naam verwijst de geschillencommissie daarom naar de prullenbak. Blijft over de verjaring.

Opeisbaar

Om een beroep te mogen doen op verjaring, moet er aan twee voorwaarden zijn voldaan. De claim moet opeisbaar zijn en de klant moet op de hoogte zijn geweest van de opeisbaarheid. Het verwijt van London General dat hij zijn claim niet in 2010 al indiende, is volgens Kifid niet terecht. De klant ging er toen immers vanuit dat zijn klachten werden veroorzaakt door hartproblemen die waren uitgesloten van dekking.

Eigen schuld

Hoewel net als in een andere recente zaak tegen London General duidelijk is dat de consument niet op de hoogte was dat hij kon claimen, stapt Kifid opnieuw over dat criterium heen. De klant had volgens Kifid wel vanaf de CVS/ME diagnose in 2014 op de hoogte moeten zijn van de opeisbaarheid. Had hij toen geclaimd, dan zou hij recht hebben gehad op alle 100 termijnen van 600 euro per maand.

Omdat hij dat niet gedaan heeft, blijft er volgens de berekening van het Kifid slechts 44 termijnen over. London General moet dat bedrag (€ 26.400) alsnog overmaken aan de consument. De uitspraak is bindend.